Jeuk!

Dat de griep in huis is en dat we sinds vorige week de trotse bezitters zijn van een huisje, kon je al lezen op de blog van mijn wederhelft.  Zoals dat gaat met de griep, krijgen ook de huisgenoten in meerdere of mindere mate hun deel van het virus.  Bij mij beperkt het zich – hout vasthouden – gelukkig nog tot een flink dichtzittende neus. Gisteren kwam daar nog een ander raar verschijnsel bij. Netelroos, enkel in m’n gezicht dan nog wel! Veel last heb ik er niet van, behalve de jeuk.

Rare blikken op het werk pareer ik door te zeggen dat ik aan een mutatie bezig ben voor verhuis naar Mars.  Ik dacht gisteravond nog Zyrtec te gaan halen maar besliste in laatste instantie toch maar af te wachten of het de volgende dag beter zou zijn. Als huismiddel heb ik gisteravond mijn gezicht dan maar royaal ingesmeerd met Flamigel, héérlijk die verkoeling en wég was de jeuk. Maar vanochtend deinsde ik toch nog altijd terug voor mijn eigen spiegelbeeld.

Iets verkeerds gegeten, allergisch? Ik zou het niet weten. De mosselen waren alleszins lekker zondag. Ondertussen ploeter ik de dag door met een brede grijns op m’n gezicht en wacht op de voelsprieten die naar ik denk weldra uit mijn oren zullen groeien.

Getekend,

E.T.  in spé

Read Full Post »

Liefde is…

Samen aan de Sedergine zitten wegens keelonsteking. Vraag is komt het bij mij van mijn vrijgezellenavond of van Ruben? (Hij had er al last van). Gisteravond had ik het nog ijskoud met 38 koorts, vanochtend ben ik dan weer badend wakker geworden. Na een douche en een Sedergine ging het toch weer net goed genoeg om te gaan werken. 😦

Morgen heb ik gelukkig maar een half dagje voor de boeg wegens ‘proefkapsel’.

Read Full Post »

Back on track

Gisteren al met een beetje geknars, vandaag (bijna) in volle glorie. Ladies and gentlemen, I present to you: my voice! Fantastisch voor een – euh – liefhebster van het woord pur sang als ik.

Ruben, begeeft u naar uw bunker en zoekt schutting! I’m back! 😉

Read Full Post »

Oormijt

Alsof ziek thuiszitten nog niet genoeg is, merkte ik vanochtend dat Mokka (ons blondje) om de haverklap nogal wild met de kop schudde, voortdurend aan haar linker oor zat te krabben en daarbij ook nog eens serieus zielig piepte. Ooronsteking? Alles leek erop te wijzen.

Omdat ik toch wel vrij vaak (in vergelijking met andere cavia-eigenaars) bij Kruisbos langsga als er iets met één of allebei de diertjes scheelt, dacht ik het even anders aan te pakken. Ik dus – ik weet het,  in overtreding – al fluisterend gebeld en gevraagd wat ik er zelf aan zou kunnen doen.

‘U zal toch naar hier moeten komen zodat we het beestje kunnen onderzoeken hoor.’ Klonk het vriendelijk. ‘Daar heb je ze weer,’ zag ik ze al denken maar ons Mokka hangt dan ook met haken en ogen aan elkaar. Desondanks is het een vrolijk en aanhankelijk beestje en écht niet cavia-like.

Het bezoekje aan de dierenarts wees uit dat Mokka beginnende oormijt heeft, dat kan blijkbaar al eens in één of andere zak hooi zitten. Pech dus.

Ook Twix moet nu preventief behandeld. Mokka’s oogzalf kan vanaf vanavond ook weer kwistig worden gesmeerd. Kwestie om haar betere oogje nog een beetje te vrijwaren. Uiteindelijk zal ze helemaal blind worden maar dat is voorlopig met uitstel van executie.

Toch maar goed dat de dokter van wacht me toestemming had gegeven om buiten te komen, al was dat enkel als het écht nodig zou zijn. En dit was weer eens écht nodig… 😉

Read Full Post »

En toen was het stil…

Wat begon als een kleine verkoudheid waarmee ik uiteindelijk toch een hele week ben gaan werken, legde gisteren ineens mijn stembanden plat. En geloof me, als ik zeg plat, dan méén ik ook écht plat. Nada, nougabolle, niks, geen woord krijg ik nog gezegd. Héél zacht fluisteren kan nog net maar is eigenlijk op doktersbevel verboden.

Nog maar eens een bewijs voor koppigaards als ik, dat je op tijd en stond wel degelijk beter een dag of twee thuis blijft vooraleer je de hele week wordt ziekgeschreven met sinusitis en de complicaties daarvan.

Nu, het zij zo. Met een antibioticum, straffe neusspray en drie keer per dag één of ander door de alchemist/apotheker van dienst ter plaatse gebrouwen goedje op de ouderwetse manier laten verdampen en inhaleren met de handdoek over je hoofd – fantastisch zicht trouwens – zou er volgende week weer geluid bij moeten zijn.

Voorwaarde is wel dat ik zeker een volledige week uit de airco blijf wegens te droge lucht voor het stemmetje. Sorry chef!

Ruben kan er een beetje té goed om lachen als je ’t mij vraagt en zelfs de dokter van wacht was zo vriendeijk me erop te wijzen dat man/vriendlief me nu gerust op de kast kon jagen zonder tegengeluid. Pfff… wat zijn mannen toch sadisten!

Read Full Post »